solumay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

solumay

sulumadan, nefes almadan, solumaksızın; dinlenmeden, dinlenmeksizin. Çırt ~ tıñılaydı: hiç nefes almadan dinliyor; işçile ~ işleydile: işçiler dinlenmeden çalışıyorlar.

Son arananlar:

• sehrkar,
• bünye,
• nəvənəticə,
• gartmaç,
• süzge,
• kemmek,
• dunya,
• kompanyon,
• vazir,
• bür,
• nəvazəndə,
• qarabaş,
• sümek,
• sexual,
• eardrop,
• sık,
• kaýan,
• sormak,
• ram,
• vız,
• skeptic,
• solumay