cumduruk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cumduruk

yumruk. Kolun ~ etib urdu: elini yumruk yapıp vurdu, ~ tüyüş: yumruk dövüşü (boks).

Son arananlar:

• mılcıma,
• beşer,
• inundate,
• part,
• mirza,
• uygun,
• exhort,
• hususi,
• singillik,
• öksöt,
• benzemek,
• ahırındağı,
• mağrur,
• rightful,
• buluntu,
• Herkes,
• jöwen,
• séyde,
• səliqəli,
• tahammül,
• sugurta,
• cumduruk