cavur

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

cavır%%%Cavur%%%Gavur

1-Düşman. 2-Başka dinden olan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cavur

yara-bere, iz, bası izi, bası yarası. Atnı sırtı ~ bolğandı: atın sırtı berelenmiş, cersiz atha mine çatım ~ boldu: eyersiz ata bine bine apış aram yara-bere oldu.

Son arananlar:

• sochqi,
• uzluk,
• balogat,
• Yenilmek,
• zəmzəm,
• duyu,
• loban,
• yupanmaq,
• yellemek,
• luza,
• envision,
• Sağır,
• mori,
• saplanmak,
• quldar,
• suyul,
• əzadar,
• dürüm,
• Gupba,
• Sənaye,
• taray,
• cavur