cavur

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

cavır%%%Cavur%%%Gavur

1-Düşman. 2-Başka dinden olan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cavur

yara-bere, iz, bası izi, bası yarası. Atnı sırtı ~ bolğandı: atın sırtı berelenmiş, cersiz atha mine çatım ~ boldu: eyersiz ata bine bine apış aram yara-bere oldu.

Son arananlar:

• kabine,
• tuyghak,
• esremek,
• berlağırak,
• yiçi,
• tekşüt,
• sapid,
• aglet,
• keçindirmegen,
• gelimgidim,
• Argımak,
• doğramaq,
• köñül,
• distribution,
• könük,
• üpüp,
• jiffy,
• bokburun,
• mexanika,
• buruşuna,
• zobun,
• cavur