cavur

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

cavır%%%Cavur%%%Gavur

1-Düşman. 2-Başka dinden olan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cavur

yara-bere, iz, bası izi, bası yarası. Atnı sırtı ~ bolğandı: atın sırtı berelenmiş, cersiz atha mine çatım ~ boldu: eyersiz ata bine bine apış aram yara-bere oldu.

Son arananlar:

• monografik,
• kurışmak,
• tümmerişmek,
• payvand,
• arkayın,
• Kaynana,
• astaca,
• maalim,
• suymoq,
• Peşə,
• yalındak,
• hərcmərclik,
• kürəçi,
• yalmanlamaq,
• tableau,
• bədbəxt,
• tetil,
• çekik,
• gulun,
• siqilinch,
• yerlemek,
• cavur