arakçı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
arakçı
и. карак, угры
Son arananlar:
- törümek,
- Kamandar,
- Köşek,
- Yumruk,
- maň,
- qartalashtirmoq,
- aparitif,
- kürrə,
- energiýa,
- inşaalla,
- oyuntu,
- mutavoze,
- sögün,
- İşlek,
- nagym,
- parma,
- ghalip,
- kanuni,
- düzülüş,
- IŞIK,
- gecəquşu,
- arakçı