Şıbırt

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şıbırt

(şıbırtı) ses, hışırtı, fısıltı. ~ tavuş: fısıltı sesi.

Son arananlar:

• gow,
• Kapı,
• örçük,
• TORQUE,
• Saklı,
• vaqif,
• lexicography,
• Imitate,
• teeter,
• küröökö,
• woodturning,
• kirşan,
• charogbon,
• bariz,
• tendentsiya,
• bilgen,
• çeşi,
• ötürü,
• bəhanə,
• çolpan,
• kifli,
• Şıbırt