Şıbırt

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şıbırt

(şıbırtı) ses, hışırtı, fısıltı. ~ tavuş: fısıltı sesi.

Son arananlar:

• Tayma,
• chamdan,
• asılılıq,
• mıcır,
• expanding,
• mürüvvet,
• bele,
• mewhum,
• hırsızlama,
• sümme,
• kavram,
• Eze,
• Ünvan,
• burduk,
• nen,
• ekspert,
• kin,
• colovçu,
• osurmak,
• boriqmoq,
• pompa,
• Şıbırt