buun

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

buun-

(kendi üzerine) sıkı bağlamak; başına buunup aldı: başına sardı; belin bekem buunup folk. : beline muhkemce kuşak sararak.

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

buun

n. point, period, dot [bunt]

Son arananlar:

• FAZLA,
• opubermek,
• lezgi,
• kesekle,
• bilgisayar,
• DVORYAN,
• erte,
• çatmak,
• Gül,
• gicləşmə,
• sakçy,
• xayrchi,
• Dəstə,
• çubuk,
• parking,
• ucuzluk,
• ersi,
• gahba,
• buza,
• dağdaş,
• pazarlama,
• buun