buun

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

buun-

(kendi üzerine) sıkı bağlamak; başına buunup aldı: başına sardı; belin bekem buunup folk. : beline muhkemce kuşak sararak.

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

buun

n. point, period, dot [bunt]

Son arananlar:

• tümüze,
• çüvüt,
• find,
• bağırcak,
• Tövlə,
• kaldasta,
• agruklanmak,
• aldayar,
• yıramak,
• smile,
• prominent,
• trotskiychi,
• pastime,
• sırğak,
• alağa,
• eksi,
• sivişmek,
• compression,
• muradçiçəklilər,
• dişlik,
• centi,
• buun