çubuk
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
çubuk
и. 1) чыбык; 2) сызык (тукымада); 3) озын челем, чубук ◊ çubuğunu tüttürmek кайгысыз яшәү
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
çubuk
1. Değnek
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
çubuk
Türkiye Türkçesi: çubuk
Azerbaycan Türkçesi: çubug
Başkurt Türkçesi: sıbık
Kazak Türkçesi: şıbık
Kırgız Türkçesi: çıbık
Özbek Türkçesi: çivıḳ ⱨıpçin
Tatar Türkçesi: çıbık
Türkmen Türkçesi: çībık
Uygur Türkçesi: çiviḳ
Rusça: prut
Son arananlar:
- sındır,
- gənişlənmə,
- concordance,
- Bereketsiz,
- novatorluq,
- köhnemek,
- köklem,
- katışhan,
- noma,
- N.,
- keşmekeş,
- ütəlgə,
- exhalation,
- partiyali,
- kilogram,
- misgiving,
- muayene,
- alıkoymak,
- tüü,
- değiş,
- nose,
- çubuk