erte
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
erte
и. нәрсәнең дә булса иртәгәсе; bayram ertesi бәйрәмнән соңгы беренче көн
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
erte
erken; erte keldin : erken geldin; erte zamanda : çok eski zamanlarda; ertesinde : ertesi gün; ertesi : yarın sabah; ertesi künü : ertesi gün; ertesi boldu : sabah oldu.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
erte
at,ser. Ertir 1. Ertesi gün Berdi aga eşegini münüp, şaýyny tutup geldi (A. Durdyýew).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
erte
İlk, erken, sabah seheri. Erte köklem – İlkbahar. Erte köklemde – İlkbaharda.