öwzar

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öwzar

[öwza:r], at. 1. ser. Öwsele. Öýem gerek däl, öwzar hem (B. Kerbabaýew). 2. ser. Öý- öwzar.

Son arananlar:

• boşlav,
• dinç,
• yaraşıqlı,
• bezgin,
• Ting,
• koyğuz,
• ýitmek,
• ketek,
• kaş,
• qəzəbləndirilmə,
• betob,
• biganə,
• tüşlük,
• çandışmak,
• zərbiməsəl,
• garq,
• daramet,
• sargaymoq,
• akyl,
• piltali,
• pərvaz,
• öwzar