çökgün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çökgün

syp. 1. Içine giden, çöken, çökük. Onuň kiçijik çökgün gözi ýyldyr-ýyldyr etdi (“Edebiýat we sungat”). 2. göç.m. Keýpsiz; gamgyn, tukat. Ol çökgün göwnüni galkyndyrjak adama duşupdy.

Son arananlar:

• solak,
• əlaçı,
• wysal,
• xanjuvar,
• bantam,
• holat,
• fermium,
• kır,
• Tündxasiyyət,
• ÇETİNLİK,
• neheng,
• elektron,
• sarıtmak,
• Öksemek,
• şayloo,
• igenişmek,
• elə,
• kuvmak,
• ölçülü,
• hoşal,
• foot,
• çökgün