çökgün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çökgün

syp. 1. Içine giden, çöken, çökük. Onuň kiçijik çökgün gözi ýyldyr-ýyldyr etdi (“Edebiýat we sungat”). 2. göç.m. Keýpsiz; gamgyn, tukat. Ol çökgün göwnüni galkyndyrjak adama duşupdy.

Son arananlar:

• xirmon,
• Yapıt,
• MEşale,
• azreyil,
• güjük,
• sıkırkan,
• amphitheater,
• Ballı,
• hamsykmak,
• üşkürün,
• kotan,
• vira,
• uçak,
• phlegmatic,
• hövsələmə,
• Saçık,
• acraşmak,
• öňinçä,
• yabançı,
• öwez,
• xomaki,
• çökgün