Gelgit
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
gelgit
[Köken: Uydurukça] (coğrafya) Gelgin-kaytkın
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
gelgit
и. талкыну, бушка йөрү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
gelgit
Türkiye Türkçesi: gelgit
Azerbaycan Türkçesi: gabarma
Başkurt Türkçesi: kiliv-kitivi
Kazak Türkçesi: (suv) asuv-kaytuvı
Kırgız Türkçesi: kirṻ-tartılū
Özbek Türkçesi: kötäriliş vä päsäyiş(suv)
Tatar Türkçesi: (sunıŋ) kilü-kitüi
Türkmen Türkçesi: dãşğın gaystğın
Uygur Türkçesi: kälkün
Rusça: priliv i otliv
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
gel-git
[gel-ğit], at. 1. Baryş-geliş, gatnaşyk, gatnaw. Olar bilen gel-gidimiz zordy (“Edebiýat we sungat”). 2. Biriniň öýüne barýan, gelýän adam. Pylanylaryň gel-gidi kän.