puç
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
puç
sif.
1. İçi xarab olmuş, ləpəsi quruyub yeyilməz hala düşmüş. Puç fındıq (qoz, badam).
2. məc. Boş, heç, fani, axırı olmayan. Ey Vidadi, sənin bu puç dünyada; Nə dərdin var ki, zar-zar ağlarsan? M.P.Vaqif. Həyatın mənası çalışmaqdadır; Əməksiz bir ömür puçdur, saxtadır. R.Rza. • Puç etmək (eyləmək) – məhv etmək, puça çıxarmaq, heç etmək, heçə çıxarmaq. [Hacı Nuru şair:] Sənin atan usta Rəhman dəllək, ülgüc, bülöv ilə məqul dövlət qazandı, sənsə puç etdin. M.F.Axundzadə. Puç eylədin, övrət, bu gözəl, sadə insanı! M.Ə.Sabir. [Xədicə:] Necə ağlamayım ki, illər ilə bəslədiyim məhəbbəti ruzigar puç etmək istəyir. N.Nərimanov. Puç olmaq – məhv olmaq, puça çıxmaq, heç olmaq. Amma elə ki, [Əmiraslanın] var-yoxunun hamısı eyş-işrətə qoyulub puç oldu, Gülpərini almaq fikrinə düşdü. S.S.Axundov. [Şahmar:] Mənim arzularım, gör necə puç oldu, kül kimi göyə sovruldu! B.Bayramov. Puça çıxarmaq – bax. puç etmək. Düşmənin məftil hasarını dağıtmaq, puça çıxarmaq vəzifəsini Fərhadın vzvoduna tapşırılmışdı. Ə.Vəliyev. Puça çıxmaq – bax. puç olmaq. Bu il çox yerlərdə quraqlıq keçir və əkinlər susuzluqdan yanıb puça çıxır... C.Məmmədquluzadə. Şahpərinin ümidi də puça çıxdı. B.Bayramov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
puç
boş, mə’nasız, əsassız, heç nə
{boş, manasız, esassız, hiçbir şey}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
puç
boş, zail
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
puç
[pu:ç], syp. Biderek, boş, ugursyz, hiç zat. Al gerek bolsa! Onda, mundan öňki sözleriň bary puç-da?! (B. Kerbabaýew).
‣Puç bolmak biderek bolmak, netijesiz bolmak. Senden edýän tamalarym puç bolmady (B. Japarow). Puja çykmak ser. Puç bolmak.