suvlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

suvlu

sulu. ~ cer: sulu arazi, ~ gardoş: sulu patates, sulanan toprakta yetişen patates, ~ harbız: sulu karpuz, ~ kögetle: sulu meyveler.

Son arananlar:

• xannık,
• parıldamak,
• düzüm,
• manızdan,
• çort,
• süslenmek,
• kumay,
• aratlamaq,
• erize,
• Şul,
• Eybəcər,
• İlerlemek,
• sıy,
• katargan,
• müntəxəbat,
• beýtme,
• undov,
• Esenlik,
• çeşm,
• kıhıy,
• mütaliə,
• suvlu