turklehceleri.org

zey

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

zey

is. [ər. ziyy] Zahiri şəkil, xarici görünüş, qiyafə, paltar. • Öz zeyindən çıxmaq – öz cızığından, öz çərçivəsindən çıxmaq, azmaq.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

zey

Su, nem, rutubet.


Son arananlar: