niza
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
niza
is. [ər.] köhn. Çəkişmə, mübahisə, tutaşma, küsüşmə, qovğa, ixtilaf. Firqələr təşkil edilmiş anbaan; Olmamış əskik niza heç bir zaman. H.Cavid. [Aslan:] Ər ilə övrət arasında birlik olmayıb, niza, nifaq olarsa, onların övladları necə ittifaqa, ittihada nail ola bilərlər? İ.Musabəyov. • Niza etmək (eyləmək) – mübahisə etmək, bəhsləşmək, küsüşmək, dalaşmaq. Canı canan diləmiş, verməmək olmaz, ey dil; Nə niza eyləyəlim, ol nə sənindir, nə mənim. Füzuli.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
niza
a. Niza, çekişme, anlaşmazlık, zıtlık. Otturigha niza salmaq – Ortaya zıtlık sokmak.