ümeçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ümeçi

[ümöçü], at. Ümä gatnaşyjy. Sapak çekilen ýigit hem ümeçi gelin-gyzlara bir zat bagyşlamaga borçly bolardy (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• bihaber,
• anıñ,
• Kep,
• capital,
• Evaltı,
• çağa,
• metodologiya,
• foya,
• muolaja,
• Yılan,
• janjanwar,
• butmul,
• Çorbacı,
• kurgulamak,
• naçar,
• düglek,
• körkü,
• examiner,
• Kılınç,
• daimi,
• notarial,
• ümeçi