ümeçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ümeçi

[ümöçü], at. Ümä gatnaşyjy. Sapak çekilen ýigit hem ümeçi gelin-gyzlara bir zat bagyşlamaga borçly bolardy (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• murtak,
• brilyant,,
• esirgen,
• butalmak,
• calgız,
• buzlu,
• folklorçuluq,
• birdanbir,
• qedimki,
• otaw,
• yantaymaq,
• Hız,
• akırın,
• qayın,
• deslap,
• sifarişçi,
• muhim,
• məktəb,
• Xallı,
• attire,
• local,
• ümeçi