ümeçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ümeçi

[ümöçü], at. Ümä gatnaşyjy. Sapak çekilen ýigit hem ümeçi gelin-gyzlara bir zat bagyşlamaga borçly bolardy (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• deport,
• yorutquchi,
• ülgüçü,
• mezmunen,
• uykaştık,
• shuvutlik,
• derman,
• ölçmək,
• bildirmey,
• Hareket,
• səfa,
• hegemony,
• hoqqa,
• püçek,
• küzgü,
• cölök,
• heterosexual,
• gaýtawul,
• Firuze,
• rivayet,
• zo&,
• ümeçi