esirgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

esirgen

esrik, sarhoş. ~ esindegin aytır: esrik aklındakini söylermiş (as).

Son arananlar:

• okgun,
• ýitiş,
• uzil-kesil,
• körköm,
• istemal,
• novcha,
• saýlatmak,
• papik,
• ıssa,
• fakir,
• tigizlamoq,
• Daz,
• birdam,
• pilot,
• kağızlamaq,
• sergeklik,
• şangırtı,
• rink,
• lumu,
• apat,
• sahhof,
• esirgen