uluk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

uluk

amir.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

uluk

atın onnuzbaşı·I, 68

[ton] eskimiş, yıpranmış (elblse)·I, 67 ulun temrensiz ok,I, 78 ulunlug (er) temrensiz, yeleksiz okları bulunan (kişi)·I, 148

Son arananlar:

• urpak,
• aksesuar,
• mağdur,
• zıyankeç,
• juniper,
• yondirmoq,
• ukde,
• irgeleş,
• mansub,
• yubalmak,
• Yıpranmak,
• ARA,
• eject,
• edger,
• şümul,
• Kumral,
• yut,
• husniya,
• tümbakım,
• Esin,
• toylash,
• uluk