Esin

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

esin

[Köken: Uydurukça] Ruhlanma, Duygusu gelme

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

esin

esinti, rüzgâr, I, 77, 165, 266, 288; II, 223; III, 147

Son arananlar:

• mebel,
• keşene,
• yulmaq,
• saldo,
• küre,
• amatör,
• togar,
• bıçkı,
• siylamoq,
• gaýa,
• personaj,
• təbəssüm,
• bilgeşleýin,
• umuküsü,
• kemlik,
• kanmak,
• yeti,
• Meni,
• saçlamaq,
• müsadere,
• evlek,
• Esin