keşene

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keşene

kuşak; beş orolğon keşene: beş kere sarılmış kuşak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keşene

anıt mezar, türbe. Goşayah Biyçeni ~si: Goşayah Prensesin anıt mezarı.

Son arananlar:

• bayliq,
• tögüv,
• ülle,
• baglatdyrmak,
• pargar,
• kardığaç,
• şəy,
• air,
• sarna,
• kunjut,
• kopaymoq,
• öyöö,
• edirey,
• aşıkğandan,
• vəbalı,
• lomba,
• kodük,
• trest,
• inkas,
• demisezon,
• Hudut,
• keşene