keşene

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keşene

kuşak; beş orolğon keşene: beş kere sarılmış kuşak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keşene

anıt mezar, türbe. Goşayah Biyçeni ~si: Goşayah Prensesin anıt mezarı.

Son arananlar:

• kawap,
• camav,
• evacuate,
• dek,
• uyğunlaşdırılma,
• tulun,
• malumatsız,
• seraphic,
• sömürmek,
• intensity,
• vəlvələ,
• gözel,
• adroit,
• atax,
• şunu,
• gepleýiş,
• ünlü,
• secularize,
• yoshurmaq,
• elçiləmək,
• xarliq,
• keşene