kemlik
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kemlik
и. явызлык, яманлык
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kemlik
at. Gerekli derejeden, mukdar- möçberden azlyk, ýetmezlik; haýsydyr bir babatdan peslik, asgynlyk. Hemişeki ýaly nepis nagyşlar çekmäge görejiniň nury kemlik edýärdi (G. Kulyýew).
‣ Kemlik bilmek bir zady öz mertebäňden pes bilmek, kiçilik bilmek. Kemlik dereje dil b. sypatlaryň soňuna -ymtyk, -imtik, -umtyk, -ümtik, - mtyk, -mtik; -mtyl, -imtil, -gylt, -rak, -räk we ş.m. goşulmalaryň goşulmagy bilen ýasalýan we many taýyndan goşulýan sözüne kemlik ýokundysyny berýän sypat derejesi. Meselem: Ak – agymtyl, gök – gögümtil, sary – sarymtyl, turşy – turşumtyk, süýji – süýjümtik, göni – gönüräk, gyzykly – gyzyklyrak, gorkak – gorkagrak, gyzyl –gyzgylt.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
kemlik
f.u. Eksiklik. Kemlik qilmaq – Eksik olmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kemlik
fenalık, kötülük, sıkıntı, eksiklik, darlık, noksanlık. İgilikge igilik har kişini işidi, ~ge igilik er kişini işidi (as.): iyiliğe iyilik her kişinin kârıdır, kötülüğe iyilik er kişinin kârıdır, bu işde ~le bardı: bu işte sıkıntılar var, ~leni koratırğa kerekdi: eksiklikleri gidermek gerekir, ~lerin çertip söleşdi: noksanlıklarını vurgulayarak konuştu, ~ sınağan adam: sıkıntı çekmiş insan.