zıyankeç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zıyankeç

f. muzır; zarar, veren fesatçı.

Son arananlar:

• çeğirtkeç,
• eskilik,
• kırçalmak,
• iltisaqilik,
• siqaret,
• gelincik,
• Uğurlamak,
• corroboration,
• Xamir,
• eject,
• asarlılık,
• inkvizisiya,
• Oz,
• şintik,
• hökmfərma,
• igrek,
• kalabalık,
• urpak,
• yubalmak,
• aksesuar,
• mağdur,
• zıyankeç