urpak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

urpak

1. kepek; 2. hafit; 3. nesil, zürriyet.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

urpak

[urpok], at. Küpürsäp ýatan çägedir topur gatyşykly ýumşak ýer. Urpaklar sabap, maşyn düzlüge düşdi (B. Gurbanow). Ak urpaga berip ýanyn, Tüýdük çalýar çopan oglan (M. Seýidow).

Son arananlar:

• Bet,
• menggü,
• yelpigich,
• dogagöý,
• çeğirtkeç,
• eskilik,
• kırçalmak,
• iltisaqilik,
• siqaret,
• gelincik,
• Uğurlamak,
• corroboration,
• Xamir,
• eject,
• asarlılık,
• inkvizisiya,
• Oz,
• şintik,
• hökmfərma,
• igrek,
• kalabalık,
• urpak