urpak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

urpak

1. kepek; 2. hafit; 3. nesil, zürriyet.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

urpak

[urpok], at. Küpürsäp ýatan çägedir topur gatyşykly ýumşak ýer. Urpaklar sabap, maşyn düzlüge düşdi (B. Gurbanow). Ak urpaga berip ýanyn, Tüýdük çalýar çopan oglan (M. Seýidow).

Son arananlar:

• uç,
• yengmoq,
• saldırma,
• obu,
• mademoiselle,
• dürüt,
• çoppa,
• kövsər,
• maddiy,
• foh,
• genelleme,
• avurlanmak,
• pul,
• Aziret,
• boa,
• proverb,
• bedava,
• dolan,
• uchar,
• makbuz,
• oroq,
• urpak