tunçu
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tunçu
tıkım, lokma .I, 417 bkz> tànçu
Son arananlar:
- ağıllıbaşlı,
- şömine,
- bürünç,
- cebe,
- hamle,
- severance,
- application,
- Eye,
- küncüt,
- gürrüňleşme,
- concomitant,
- gaiety,
- versiya,
- kesişiv,
- tövbe,
- oşondo,
- inçelik,
- şıpşın,
- teshnaliq,
- arxivarius,
- ushshoq,
- tunçu