concomitant

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

concomitant /kˈɒmjuːtətˌɪv/

1. bir arada vuku bulan, refakatinde olan, eşlik eden
2. birlikte bulunan
3. tabii sonuç. concomitantly aynı zamanda olarak.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

concomitant

birlikte olan
beraberinde gelen

Son arananlar:

• fourfold,
• Qu,
• dükje,
• hurcun,
• jar,
• kAM,
• buluş,
• müştük,
• istəkli,
• Örtü,
• turarjay,
• turuştuk,
• məzhəkə,
• emosional,
• şifalı,
• evlig,
• celbi,
• çit,
• eyle,
• omba,
• müxtəsərcə,
• concomitant