kesişiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kesişiv

kesişme, bir biri üzerinden geçme; kücadele etme.

Son arananlar:

• elektrometr,
• haydalma,
• profesyonel,
• rowaç,
• Gülünç,
• kisəyi,
• yashimaq,
• ushshoq,
• oňon,
• Hurmat,
• chen,
• hidrofon,
• SUK,
• Batmak,
• həqiqət,
• isyan,
• kutu,
• nitqpərdaz,
• apalamak,
• logic,
• sekam,
• kesişiv