kesişiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kesişiv

kesişme, bir biri üzerinden geçme; kücadele etme.

Son arananlar:

• Kapan,
• Əhl,
• sıçmak,
• Sürümek,
• kulavuz,
• hileli,
• qum,
• akır,
• hadım,
• drain,
• aç,
• narh,
• tirkama,
• aykır,
• tınık,
• Məclis,
• outgrowth,
• sürüş,
• sakarlı,
• girov,
• güyre,
• kesişiv