güyre
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
güyre
(malk.) bk. gürbe.
Son arananlar:
- alpaca,
- nür,
- türre,
- sırtlamak,
- tabama,
- İhanet,
- cəzbedici,
- ölme,
- orache,
- boat,
- SUQ,
- koramak,
- dal,
- jihaz,
- sawut,
- xojayin,
- tegeret,
- simyon,
- kın,
- çıqqılı,
- norozi,
- güyre