koramak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
koramak
gitmek, yokolmak, sıvışmak, kaybolmak, eksilmek, defolmak. Bılaydan korap ket: buradan defolup git, arlak kora: biraz öteye git, ol kayrı korağandı: o nereye sıvıştı, cıkkırnı başından tañ kesegi korağandı: fıçının üzerinden oldukça bir miktarı eksilmiş, günahladan töbese korarık: günah yığınısın yok olasıca, anı bılaydan korağanı igidi: onun buradan defolması iyidir, kora! Defol! Yokol!