nür

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

nür

nur, ışık. ~ canadı: ışıklanıyor, nurlanıyor, köz ~üm: göz nurum, betinde ~ü cokdu: yüzünde nuru yok.

Son arananlar:

• vulva,
• Zan,
• xoroz,
• providence,
• taber,
• səməni,
• cəftəşəkilli,
• hastalanmak,
• dilde,
• guppi,
• katib,
• apocrypha,
• etki,
• kızırkan,
• husus,
• nez,
• usta,
• matiz,
• zaya,
• kuruşuv,
• küşgürme,
• nür