toyğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

toyğan

doyan, doymuş. ~ cerden tuvğan cet tatlı (as.): doyulan yerden doğulan yer tatlı, ~ it iyesin tanımaz (as.): doymuş köpek sahibini tanımaz, anı endi karnı ~dı: onun artık karnı doymuy, karnı ~ında kişini tanımay tebregendi: karnı doyunca kimseyi tanımamaya başladı.

Son arananlar:

• aqsaq,
• genelkurmay,
• degene,
• madarlamak,
• Karel,
• kırağı,
• veraset,
• serbaz,
• zamanñılı,
• lejyon,
• kumayık,
• boshamoq,
• yendirmək,
• Olum,
• gürleşmek,
• əlləmə,
• Calba,
• onlab,
• Kazın,
• sirey,
• yarma,
• toyğan