taý
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
taý
at. Baýtalyň bir ýaşa çenli ýaşajyk gunany. Hem daýymlara barýaryn, hem taýyma baş öwredýärin (Nakyl).
TAÝ [ta:ý] I, at. 1. Iki sany meňzeş zadyň her biri, her haýsysy, jübüt zadyň biri. Köwşüň taýy. Jorabyň taýy. Ekiz taýy. 2. Deň gelýän, barabar, özi ýaly. Göwher sepýän üstünden ýigit bilen geliniň, Sahylykda taýy ýok onuň açyk eliniň (M. Seýidow). 3. Urulýan ýüküň bir gapdaly. Ynha, iki taý ýük, göter haýsyny göterseň (H. Derýaýew).
TAÝ [ta:ý] II, at. Tarap, ugur, ýer. Ol kümüş gynly gylyjynyň baljak taýyny özüne bakan öwürdi-de gobsundy (B. Kerbabaýew). O taýda näme işlemekçi?