cayak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cayak

yanak, çene. ~ süyek: (anat.) çene kemiği, yanak kemiği, ~ tiş: azı dişi, baş ~: (anat.) üst çene, oñ ~: sağ yanak, ~ et: yanak eti, mimik adelesi, tüb ~: alt çene, ~ cabmay: çene kapatmadan, ~ tavuş: çene sesi.

Son arananlar:

• Kayıl,
• düzenbaz,
• umak,
• südlüsıyıq,
• kaş,
• entwine,
• xunxar,
• artığı,
• namnyşansyz,
• yatış,
• Ro,
• satılca,
• Büküm,
• udulluq,
• validate,
• el,
• organic,
• maaş,
• suflyor,
• oxsha,
• ataa,
• cayak