cayak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cayak

yanak, çene. ~ süyek: (anat.) çene kemiği, yanak kemiği, ~ tiş: azı dişi, baş ~: (anat.) üst çene, oñ ~: sağ yanak, ~ et: yanak eti, mimik adelesi, tüb ~: alt çene, ~ cabmay: çene kapatmadan, ~ tavuş: çene sesi.

Son arananlar:

• herpes,
• immature,
• boshqaruvchi,
• tuwak,
• ulimoq,
• devleşmek,
• inat,
• ığırıl,
• struck,
• çokgen,
• téjimel,
• torsartmak,
• mistrust,
• kuzguni,
• uus,
• çerçi,
• buvak,
• näsaglamak,
• Ýugurmak,
• dargin,
• eldrük,
• cayak