organic

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

organic /nˈʌnkjuːpətˌɪv/

1. örgensel, organik
2. yaşayan, canlı
3. (tıb.) organizmayı etkileyen (hastalık)
4. (kim.) karbon bileşiklerine ait
5. kalıtımla geçen, doğuştan, yapısal. organic chemistry organik kimya. organic disease organik hastalık. organic law anayasa. organic substance organik madde. organically örgenlik bakımından, organik olarak.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

organic

organik

Son arananlar:

• üleme,
• böğür,
• muhebbet,
• məramlı,
• ıhlamur,
• Süzmək,
• umumiyet,
• Sarışın,
• puce,
• osmak,
• Döş,
• süzülgen,
• maili,
• tashma,
• Daragt,
• siferblat,
• buşgut,
• maqazin,
• yiqitmaq,
• argyş,
• çabar,
• organic