alaýaz

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

alaýaz

[a:laýa:z], syp., hal. Şatlykly, şadyýan halda; şadyýanlyk, hezillik, şähdaçyk ýagdaý. Ýigitler alaýaz bolşup aýdym aýdýardylar.

Son arananlar:

• tiere,
• can,
• serb,
• sırnaşmak,
• togragı,
• inkvizisiya,
• carılıv,
• abbosiy,
• ahsınıv,
• umutlanmak,
• Kərənti,
• alagar,
• akşak,
• tetiklik,
• arşivci,
• rüşeym,
• orish,
• haydalav,
• salambaş,
• Üzərlik,
• bat-bat,
• alaýaz