şakiykalam

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şakiy-kalam

divit ile ucu, kuştüyü kalem, mürekkep kalemi.

Son arananlar:

• dolça,
• YİĞİT,
• tutamak,
• Mineral,
• patlatkıç,
• ayrılma,
• acclaim,
• korş,
• kerege,
• müsəhhih,
• tüzlük,
• tele,
• ziravor,
• vasil,
• tileke,
• üçün,
• görnükli,
• karşçı,
• namely,
• gyradeň,
• Aydav,
• şakiykalam