şakiykalam

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şakiy-kalam

divit ile ucu, kuştüyü kalem, mürekkep kalemi.

Son arananlar:

• sehil,
• kozğalıv,
• bosmoq,
• dowzah,
• mırakır,
• rezavorfurush,
• keçmeklik,
• celbe,
• agreeable,
• akın,
• ceme,
• sarıtmak,
• alfa,
• öküş,
• Uyul,
• igleme,
• turnable,
• iqlim,
• örçeleşmek,
• gözdil,
• nisbətli,
• şakiykalam