akın
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
akın
[Köken: Uydurukça] Baskın, Çapul
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
akın
и. 1) көчле агым, массалы хәрәкәт; 2) кысрыклау; фронталь һөҗүм
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
akın
Türkiye Türkçesi: akın
Azerbaycan Türkçesi: aⱨın
Başkurt Türkçesi: yabınlıv
Kazak Türkçesi: boskın şabıluv
Kırgız Türkçesi: cortūl
Özbek Türkçesi: bàskın hücüm
Tatar Türkçesi: yabınlu
Türkmen Türkçesi: bosğun
Uygur Türkçesi: hucum
Rusça: nabeg nalöt
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
akın
is. [qazax.] Qazax və qırğızlarda xalq aşığı, ozan.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
akın
şair; el akını: halk şairi.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
akın
sel, akıntı. I, 15, 77, 96, 156, 212, 377; III, 39, 61, 398 § munduz ak ın; birden bire gelen sel, deli sel·I, 77 § akın munduzı; deli sel·I, 96