sırduu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

sırduu

1. boyalı; cilâlı; 2. bir sırduu: ayrıca bir hususiyete malik olan.

Son arananlar:

• şikarçı,
• toluluk,
• novellaçı,
• geriş,
• gariban,
• alterasiya,
• APOGEY,
• teksel,
• bılk,
• lokin,
• leader,
• kemsin,
• lokum,
• Uvada,
• kristallanmoq,
• Mokko,
• çobur,
• bozlamac,
• ırbın,
• fitə,
• voqea,
• sırduu