saraş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

saraş

sahur, temcit. ~ha kobuv: sahura kalkma.

Son arananlar:

• koomay,
• Aşkın,
• shadlanmaq,
• sırtıqlıq,
• boqoq,
• coyum,
• arakçı,
• Pafos,
• boom,
• daşma,
• əlamətdar,
• cavan,
• darıxdırıcı,
• zəmanət,
• közüldürevük,
• samavar,
• Salomat,
• anchor,
• Kochma,
• demeñili,
• tekstür,
• saraş