türklü
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
türklü
bk. Türk
Son arananlar:
- aylandırmak,
- fohn,
- qızılı,
- moyut,
- Falan,
- gung,
- Humor,
- hödürkerem,
- telwas,
- yelvagay,
- ötürmek,
- törəmək,
- südlük,
- maxtimaq,
- o’pka,
- zarafat,
- özlemek,
- bütövlük,
- misk,
- cəngi,
- kamçıçı,
- türklü