erigiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

erigiv

usanma, bıkma, bezme.

Son arananlar:

• münözdöl,
• kanoe,
• ülüş,
• mücərrəd,
• duruşmak,
• aktsioner,
• bilməcə,
• tök,
• Doglamoq,
• ürimek,
• skateboard,
• mülkədar,
• tezim,
• utaňkyrlamak,
• Misri,
• yolpa,
• Aktif,
• tukum,
• aytıv,
• bayam,
• rahatsyz,
• erigiv