erigiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

erigiv

usanma, bıkma, bezme.

Son arananlar:

• BÜYÜK,
• kepe,
• ilimilim,
• tsentrizm,
• küsmək,
• çokçogoy,
• ubada,
• Azamet,
• geclik,
• kamçıçı,
• malkarça,
• qatar,
• körekleme,
• pajyga,
• diversification,
• qatlama,
• tempo,
• duygusuzluq,
• tovarshunoslik,
• Yoqa,
• defis,
• erigiv