tapınma

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tapınma

1. “Tapınmaq”dan f.is.
2. is. Sitayiş, səcdə, pərəstiş.

Son arananlar:

• ogir,
• dänme,
• tétiq,
• salgytçy,
• çevgen,
• Məəttəl,
• nalat,
• Had,
• sarañ,
• Müşerref,
• astarlı,
• xelpe,
• Öhdə,
• çinli,
• Öş,
• ejaza,
• demagoji,
• haşhaş,
• məlumat,
• joniqmoq,
• jimnastik,
• tapınma