tapınma

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tapınma

1. “Tapınmaq”dan f.is.
2. is. Sitayiş, səcdə, pərəstiş.

Son arananlar:

• rant,
• Değirmi,
• kos-kosa,
• ekdü,
• yügürgen,
• hövzə,
• zabitə,
• şilə,
• şırhaşır,
• Jarohat,
• geceleyin,
• erendik,
• öňňüýyl,
• hak,
• təklif,
• mütəvəcceh,
• saray,
• nartgurt,
• seferberlik,
• hayfkim,
• cuklav,
• tapınma