stansiýa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

stansiýa

[ysta:nsyýa], at. 1. Demir ýollarda desgalary hem-de gulluklary öz içine alýan otly duralgasy. Aşgabat demir ýol stansiýasy. 2. Ýörite maksatly käbir edaralaryň, kärhanalaryň ady. Telefon stansiýasy. Elektrik stansiýasy. Tohumçylyk stansiýasy. Ulaglara ýangyç guýýan stansiýa.

Son arananlar:

• sikişmek,
• harpist,
• rica,
• qandalaq,
• kemenger,
• Kahkaha,
• merk,
• emgek,
• öksürtmek,
• thundering,
• otun,
• hurpaymoq,
• kontorçu,
• Arabir,
• taklan,
• kötürgen,
• kısırganmak,
• tınar,
• nadanliq,
• köş,
• lif,
• stansiýa