edip

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

edip

[Köken: Arapça] Yazıcı

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

edip

и. әдип

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

edip

Türkiye Türkçesi: edip
Azerbaycan Türkçesi: ädib
Başkurt Türkçesi: äⱬip
Kazak Türkçesi: jazuvşı akın
Kırgız Türkçesi: cazūçu akın
Özbek Türkçesi: ädib
Tatar Türkçesi: ädip
Türkmen Türkçesi: yazıcı
Uygur Türkçesi: ädip
Rusça: pisatel'

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

edip

I a. Yazar, edebiyatçı.
II Elbisenin dikiş hattı.

Son arananlar:

• sensiramoq,
• köpəş,
• adil,
• tapshuruq,
• poeziya,
• təkəbbürlü,
• otobiyografi,
• aleut,
• jığırdamak,
• şikayet,
• köpçülikleýin,
• kıtığı,
• Talebe,
• Zil,
• süyür,
• palla,
• oxşagu,
• Müjdeci,
• dönüm,
• tirçilik,
• Anka,
• edip