qaraçı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qaraçı

is.
1. Avropa, Asiya və Afrikada köçəri və yarımköçəri qruplar halında yaşayan və əslən hindistanlı olan bir xalq. Qaraçı köçü. – Zəlzələdən iki gün qabaq bir dəstə qaraçı bu şəhərin kənarında çadır qurub düşmüşdü. S.S.Axundov.
2. məc. dan. Qışqırıqçı, küy-kələkçi, həyasız mənasında.
3. məc. dan. Xəsis mənasında.
4. məc. Yolçu, dilənçi.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

qaraçı

I. qışqırıqçı, küy-kələkçi
{gürültücü, hayhuycu}

II. yolçu, dilənçi
{yolcu, dilenci}

III. xəsis, simic
{pinti, cimri}

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

qaraçı

çingene

Son arananlar:

• Biri,
• serkeç,
• baharı,
• icat,
• arıklaşmak,
• tinlendirmek,
• bulğam,
• seccade,
• əmtəə,
• yatuk,
• centripetal,
• itabat,
• ifşaedicilik,
• iş,
• yigilimek,
• jigargo’sha,
• han,
• göre,
• stabil,
• sanmak,
• çigmek,
• qaraçı