bulğam

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bulğam

(malk.) atış, atım, fırlatma.

Son arananlar:

• tr,
• chiyir,
• garazlı,
• tenkidi,
• cañır,
• kakkuk,
• yavuzluk,
• ürkütmek,
• keratit,
• ebir,
• restorasyon,
• bayramlık,
• öýdemek,
• ékek,
• teşhis,
• bizningki,
• mallı,
• grant,
• nascent,
• uyutkuluu,
• mübarəkbadlıq,
• bulğam