ürkütmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ürkütmek
ф. 1) куркыту; 2) өркетү
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
ürkütmek
(ürkümek'ten) Ürkütmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ürkütmek
ürkütmek, çekinik hale getirmek. Börü iynekleni ürküttü: kurt sığırları ürküttü, Tavkan hınılığı bıla har kimni kesinden ürkütüp caşaydı: Tavkan sertliği ile her kesi kendinden çekindirerek yaşıyor, kazlanı ürkütüp uçurdu: kazları ürkütüp uçurdu.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ürkütmek
ürkütmek I, 263, 264