Şelpe

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şelpe

I, at. 1. zergärç. Türkmen aýal- gyzlarynyň dakynýan käbir kümüş, gyzyl şaýlarynyň aşak etegindäki inçe uçly, ýokarsy gulply, ýüzi güberçekli şaý. Egnine dökülip şelpe gotazlar, Gyzyl gupba ýalpyldaýar başynda (B. Kerbabaýew). 2. Hala we beýleki el işlerine salynýan şelpe görnüşli nagyş.


ŞELPE II, at. Saz çalnanda dutarda sag elde ýerine ýetirilýän tilsim. Gözlerini süzübräk başardygyndan şelpe kakýardy (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• ardınca,
• aduk,
• ıkşal,
• ertirlik,
• syzlamak,
• ırgag,
• daşqalaq,
• müshük,
• tégit,
• GÖBEK,
• Mınçak,
• işitmek,
• vernik,
• Müşavir,
• çitik,
• süyünmek,
• pörtlətmək,
• rozet,
• beautiful,
• ecel,
• örgün,
• Şelpe