Mınçak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mınçak
tespih, boncuk. Kuvuk ~la: kehribar boncuklar, süyek ~la: kemik tespihler, ~ inci: inci boncuk, ~ tartmak: tespih çekmek.
Son arananlar:
- Köpeltmek,
- özgerişlik,
- oo,
- cognizance,
- fitri,
- qama,
- təsərrüfat,
- rakkas,
- arkadaýanç,
- isig,
- üyröt,
- öndür,
- jiyak,
- S,,
- çylşyrym,
- kirəc,
- konstruktivizm,
- qashqari,
- Aşamak,
- odaköze,
- yetişmiş,
- Mınçak