calayak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

calayak

(bk. cala II) çocuğu elde tutarken muşamba yerine kullanılan kundak bezi; calayak ooz 1) dudakları ince olan ağız; 2) mec. konuşkan , söz ebesi.

Son arananlar:

• kararnama,
• çağırılmaq,
• türmichi,
• hamaş,
• entangle,
• aydaş,
• geregiçe,
• dartılı,
• iğnelemek,
• taya,
• gecəyarısı,
• çüprek,
• çolamak,
• işgal,
• ynha,
• Mayin,
• lil,
• kozuv,
• əksinqilab,
• kıçırışmak,
• boluvchi,
• calayak