orok

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

orok

1. orak; bel orok: tırpan; orok baş (at hakkında): tırpan başlı; 2. hasat; orokton kiyin: hasatttan sonra; orok or-: ekin biçmek.

Son arananlar:

• selinletmek,
• İmpotent,
• Mergenlik,
• fərdi,
• train,
• yinelemek,
• kamçılık,
• Harami,
• küpələmək,
• imalə,
• kargüzarlıq,
• şayla,
• üzrxahlıq,
• yılık,
• Oruç,
• utangaçlık,
• Çizmek,
• köyüsh,
• saymak,
• innab,
• mükemmel,
• orok